سال 1396 هم با همه شادی ها و تلخی ها گذشت. اما به لحاظ موضوع سلامت جنسی سال گذشته علیرغم چند توفیق بزرگ، در مجموع سال چندان خوبی نبود. متاسفانه تنگ نظری ها، انحصارطلبی ها و انواع غرض و بعضاً مرض! به حدی بود که بسیاری از برنامه های آغاز شده با توقف مواجه شد. شاید مهم ترین آنها موضوع ایجاد کلینیک های سلامت جنسی در دانشگاه های علوم پزشکی بود که نه تنها وعده مسئولین به واسطه فشارهای برخی جریانات و نهادهای ذی نفوذ عملی نشد، بلکه به جابجایی تعدادی از مدیران وزارت بهداشت نیز منجر گردید و نفراتی همچون آقای دکتر مطلق با آن سابقه اجرایی و جنگ و جهاد و جانبازی از گزند این حضرات مصون نماندند. نهایت آن که مردم کماکان در این حیطه آسیب می بینند، رنج می کشند و بسیاری از خانواده ها از هم می پاشند چون عده ای تصور می کنند که تنها خودشان عقل کل هستند و هم مشکلات سلامت جنسی را بهتر از همه می فهمند و هم راه حل همه مسائل را در جیب دارند. پول و میز و قدرت و نفوذ نیز فعلاً در اختیار آنها است.

اما همه این مسائل باعث نمی شود تا حمایت طلبی و تلاش برای ارتقاء سلامت جنسی مردم را رها کنم. اگرچه به صلاحیت های حرفه ای خود به عنوان یک مشاور و درمانگر اعتقاد دارم، ولی به عنوان یک متخصص پزشکی اجتماعی تلاش برای اصلاح نظام سلامت را اولویت اول خود می دانم.

در مورد آن چند توفیق بزرگ هم فعلاً بهتر است چیزی نگویم، چون تعدادی از این بزرگواران چنان وسواسگونه فعالیت های بنده را رصد می کنند که از گذاشتن چوب لای چرخ کارها حتماً اغماض نخواهند کرد.

برای همه مردم ایران سالی خوب و توام با عافیت آرزو می کنم و امیدوارم خداوند به یک عده کمک کند تا از این خودشیفتگی، تعصب و انحصارطلبی که می تواند به سادگی به خیانت در حق این مردم و کشور منتهی شود نجات یابند. به این افراد توصیه می کنم در این روزهای ابتدای بهار، مرتباً به برگ های روییده بر شاخه های خشک و به ظاهر مرده چند روز پیش نگاه کنند و  این آیه شریفه را به خود متذکر شوند که "  وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الأُولَى فَلَوْلا تَذَكَّرُونَ " (و شما به تحقیق نشأت نخستین را دیدید، پس چرا متذکر نمی شوید) (62 واقعه)

قاعدتاً باید نسبت به پاسخگویی در محضر داوری که به مغلطه ها و سفسطه های آنها وقعی نمی گذارد نگران باشند.